M95 ve M96, Aslan takımyıldızında 42′ ile ayrılan, dürbün ve düşük güçteki teleskop ile bakıldığında aynı görüş alanında görülen güzel birer gökadadır. Her ikisi de sarmaldır. M95 tanecikli bir hale ile çevrili parlak bir merkeze sahiptir. Karanlık gecelerde M95 sarmal yapısını ve merkez bölgesinde uzanan çubuğu gösterir. Yakınlarında ise eliptik gökada M105 bulunur. M95, M96 ve M105 birlikte Aslan Gökada Grubunu oluştururlar. Hubble Uzay Teleskobu, M95’in uzaklığını onda bulunan Seyfert değişken yıldızı sayesinde ölçmüştür ve bu uzaklık ölçüsü evrenin yaşını ölçmek için yeni bir data olarak kullanılmaya başlanmıştır. Çalışmanın sonucu evrenin yaklaşık olarak 14 milyar yıl yaşında olduğunu göstermiştir.
Bu Hubble gözlemi, M95’in sol üstte bulunan merkezi yıldız çubuğunu ve alt sağa doğru uzanan sarmal kollarından birini içeren bir bölümünü ortaya koymaktadır. Hubble’ın Gözlemler için Gelişmiş Kamerası ve Geniş Alan Kamerası 3 ile yakın kızılötesi, görünür ve ultraviyole dalga boylarında yapılan gözlemlerin sonucu oluşturulmuştur. Hubble, bu gözlemi yakın gökadalardaki yıldız oluşumunu daha iyi anlamak için yaptı.
M95, yaklaşık 33 milyon ışık yılı uzaklıkta yer almaktadır ve parlaklığı 9.7’kadirdir. İçinde yaklaşık 40 milyar yıldız bulunduruyor. Sarmal kolları yıldız doğum aktivitesi telaşını barındırıyor ve sayısız genç mavi yıldızın ışığıyla parlıyor. Kolların kendisi gökada çekirdeği etrafına çok sıkı bir şekilde ve neredeyse dairesel sarılı durumdadır.
M95, iyi bir dürbün kullanılarak temiz, karanlık bir gecede puslu bir leke olarak görülebilir, ancak büyük teleskoplar daha fazla ayrıntı ortaya çıkaracaktır. M95’i görmek için yılın en iyi zamanı Nisan ayındadır.
Başak Süperkümesindeki çekime bağlı bir gökadalar grubu olan ve Leo I Grubu olarak da bilinen M96 Grubunun bir üyesidir. M96 Grubu ayrıca Messier gökadaları M96 ve M105’i ve en az 21 tane daha üye içerir. M96, M105’in 55.000 ışık yılı çapına ve M95’in 46.000 ışık yılı çapına kıyasla, 80.000 ışık yıllık lineer çapıyla grubun en parlak ve en büyük üyesidir. Leo I Grubundaki gökadalar sonunda dev bir eliptik gökada oluşturmak için birleşecekler. Messier Kataloğuna eklenen son nesnelerden biri olan M105, Messier tarafından değil, 1947’de Helen Sawyer Hogg tarafından dahil edildi.
M95, Yeni Genel Katalog’da NGC 3351 adını aldı. Yaklaşık 46.000 ışık yılı uzunlamasına tekabül eden 3.1 ila 2.9 yay dakikalık görünür gökyüzü alanını kaplar.
11.4 kadir parlaklığındaki gökada, Messier Kataloğundaki en soluk nesnelerden biridir. Büyük dürbünlerde sadece puslu bir lekelenme olarak ortaya çıkar, ancak küçük teleskoplarda kolayca görülebilir.
6 inç ve 8 inç teleskoplar daha parlak bir merkeze sahip dağınık oval bir ışık topu ortaya çıkarır ve gökadanın çubuk yapısı yalnızca olağanüstü iyi koşullar altında görülebilir.
M95, yakınındaki ara sarmal gökada M96 ve eliptik M105, kabaca Aslan takım yıldızının en parlak yıldızı olan Regulus’tan, takımyıldızındaki en parlak üçüncü yıldız olan Denebola’ya yaklaşık üçte birlik mesafede bulunabilir. M105, gruptaki en kuzeydeki gökadadır ve üçüncü en parlak olanı M96, M105’in 50 yay dakika güneyinde yer almaktadır. M95, M96’nın batısına 40 yay dakika uzaklıktadır. M95’i ve yakınındaki gökadaları gözlemlemek için yılın en iyi zamanı bahar mevsimidir.
Nesne yaklaşık 40 milyar yıldıza ev sahipliği yapar ve iyi tanımlanmış bir sarmal yapıya sahiptir. Neredeyse dairesel sarmal kollara sahiptir ve SBb veya SB (r) çubuklu sarmal tip olarak sınıflandırılır. Gökadanın merkez çubuğu, yıldız oluşturan bölgeler, toz şeritleri ve genç, mavi yıldızların kümeleriyle çevrili sıkıca sarılmış sarmal kollarla çevrilidir. M95 bizden saniyede 778 km hızla uzaklaşmaktadır.
M95, merkezinde halka benzeri dairesel bir çekirdek oluşturan bir bölge içerir. Bölge 2.000 ışık yılı çapındadır. Halka içindeki yıldız oluşumunun, her biri yaklaşık 60 ila 85 parsek çapındaki kümeler halinde düzenlenmiştir. Topakların her biri küçük genç yıldız kümeleri içerir. Gökadanın çekirdeği, yıldız oluşturma faaliyetinin çoğunun gerçekleştiği yerdir.
Leo I grubunda, M95, kardeşi M96 tarafından reddedilmiştir (bkz. Potw1143). Aslında M96, grubun en parlak üyesidir ve “gururun lideri” olarak, Leo I’e M 96 grubunun alternatif adını da verir. Bununla birlikte, M95 muhteşem bir görüntü yaratıyor. Fotoğraf: ESO
16 Mart 2012 tarihinde gökadanın sarmal kollarından birinde, M95’in merkezinin güneyinde, 60 yay saniye batısında ve 115 yay saniye boyunca bir süpernova gözlendi. Keşif sırasında, süpernova, 15 kadir parlaklığına kadar aydınlandı. SN 2012aw olarak belirlenen Tip II süpernova olarak sınıflandırıldı. 19 Mart 2012’de 13,1’e ulaştı ve tüm gökadanın parlaklığıyla rekabet etmeye yaklaşarak 12.7’de doruğa ulaştı.
M95, 20 Mart 1781’de Fransız gökbilimci Pierre Méchain tarafından, yakındaki Messier 96 ile birlikte keşfedildi. Méchain, 24 Mart 1781’de kataloğuna her iki galaksiyi de ekleyen Charles Messier’e keşfedildiğini bildirdi. “Yıldızsız Bulutsusu, Aslanda, Yıldız l’in (53 Leonis) üstünde, ışığının çok soluk” olduğunu ekledi.
William Herschel, nesneyi 11 Mart 1784’te gözlemledi ve aşağıdaki açıklamayı teklif etti:
“Ortada, aşırı uçlardan daha parlak, oldukça fazla miktarda, belki de 3 veya 4′ veya daha fazla olan ince, parlak bir bulutsu. Orta, birleştirilmiş 3 veya 4 yıldızın büyüklüğünde gibi görünüyor, ancak tam olarak yuvarlak değil; onun en parlak kısmından, ani bir kısmı var ki, bu da benim kısmi olarak adlandırmalıyım.”
John Herschel, nesneyi h 743 olarak katalogladı ve daha sonra Genel Kataloğuna GC 2184 olarak ekledi. “Parlak; büyük; yuvarlak; çekirdeğin olduğu orta noktaya doğru yavaş yavaş daha parlak. ”
Gözlem Bilgileri
| Obje | Gökada |
| Tipi | Çubuklu Sarmal |
| Takımyıldızı | Aslan |
| En İyi Gözlem Ayı | Mayıs |
| Neyle Gözlenir? | Dürbün |
| Sağ Açıklık | 10s 43d 57.7s |
| Dik Açıklık | +11°42’14” |
| Uzaklığı: | 32,6 ışık yılı (10 megaparsek) |
| Yıldız Sayısı | 40,000 |
| Görünür Parlaklığı | +11.4 |
| Görünür Boyutu | 3′.1 x 2′.9 |
| Çapı | 23.000 ışık yılı |
Teleskop ve Dürbünle Amatör Astronomi - Astrofotoğrafçılık 