Yılancı takımyıldızında dürbünle silik bir yama gibi görünen parlak bir küresel yıldız kümesidir. Teleskopla bakıldığında ise soluk bir ışıkla çevrili kenarları kısmen çözülebilen parlak merkezi görülebilir. M62 batı tarafı doğusundan fark edilir derecede parlak oluşuyla alışılmadık derecede asimetriktir. M62 gökada merkezine sadece 6.000 ışık yılı uzaklıktadır. Bu yüzden galaksinin merkez çekim kuvvetiyle formunu kaybetmiş olabilir. Kümede yakın zamanlarda 3 milisaniyelik bir pulsar (atarca – saniyede bir kaç yüz kez dönen nötron yıldızları) keşfedilmiştir.
M62, 150.000 yıldızın oldukça yoğun bir çekirdeğine sahiptir. 2013’te, gökbilimciler, küresel bir kümede ilk bulunanlardan biri olan yıldız kütleli bir kara delik keşfettiler. NASA’nın Chandra X-ışını Gözlemevi’nden yapılan gözlemlere göre, küme yıldızları arasında yakın temaslarda oluşan çok sayıda X ışını ikilisini de içeriyor.
Küresel kümenin çoğu, çekirdekten sağ yukarı doğru yer alıyor. Hubble, astronomların küresel kümelerin özelliklerini incelemelerine, M62’nin kara deliğinin kütlesini ölçmelerine ve küme ikililerinin oluşumunu ve evrimini belirlemeye yardımcı olmaları için bu gözlemleri yapıyor.
Charles Messier, M62’yi 1771’de keşfetti. Küresel küme neredeyse 12 milyar yaşındaydı. 6.6 kadir parlaklığındadır ve Dünya’dan yaklaşık 22.200 yıl uzakta bulunur. Temmuz ayında en iyi gözlenen küme, parlak yıldız Antares’in güneydoğusunda kolayca bulunur ve küçük teleskoplarda kuyruklu yıldız benzeri bir yapıya sahipken, 8 inç veya daha büyük olan teleskoplar daha fazla yıldızı gösterir.
Küme, kabaca dolunay boyutunun yarısı kadar olan, 15 yay dakikalık gökyüzü alanı kaplar. Bu, yaklaşık 100 ışık yılı doğrusal bir çapa karşılık gelir. Görsel olarak M62 biraz daha küçük görünmekte ve yaklaşık 8 ila 10 dakikalık bir alanı kapsamaktadır.
Titreyen (Flickering) Küme olarak da adlandırılan nesneyi bulmak oldukça kolaydır, çünkü Akrep takımyıldızının en parlak yıldızı ve gökyüzündeki en parlak 16. yıldız olan Antares’in 7.5 derece güneydoğusundadır. Antares’in hemen güneydoğusunda, daha soluk bir yıldız olan Wei, Epsilon Scorpii kullanılarak da bulunabilir. M62, yıldızın 4.75 derece kuzeydoğusunda yer alır.
Messier 62, dürbünlerde küçük bir puslu yama gibi görünürken, küçük teleskoplarda kuyruklu yıldız benzeri bir yapı ortaya çıkarmaktadır. 8 inç’den itibaren daha büyük teleskoplar dış bölgelerinden başlayarak küme yıldızları göstermeye başlar. Küme, kuzey ufkunun üzerinde asla çok yükseğe çıkmadığı için kuzey gözlemcileri için zor bir hedef olabilir.
M62, IV yoğunluk sınıflamasına sahiptir ki bu da çekirdeğinin oldukça yoğun olduğu anlamına gelir. I, II ve III olarak sınıflandırılan kümeler daha güçlü bir merkezi konsantrasyona sahiptir. Küme, M15, M30, M70 ve muhtemelen M79 gibi diğer birçok Messier küreseline benzeyen bir çekirdek çöküşü geçirmiş olabilir.
Messier 62, alışılmadık oranda yüksek sayıda değişken yıldıza sahiptir. Kümede bugüne kadar 89 değişken yıldız bulunmuş ve birçoğunun RR Lyrae tipi olduğu tespit edilmiştir.
M62 kümesinde ayrıca oldukça fazla sayıda X-ışını kaynağı bulunuyor. Bunların, bazıları milisaniye pulsarları (atarca) içeren yakın ikili sistemler olduğuna inanılmaktadır. X-ışını ikili sistemlerinin küme içindeki yıldızlarla yakın etkileşimlerde oluştuğuna inanılmaktadır.
2013 yılında, bir araştırma ekibi M62’de bir kara delik keşfetti. M62-VLA1 olarak belirlenen nesne, muazzam bir yıldızın çöküşünden oluşan yıldız biçiminde bir kütle kara deliği olarak sınıflandırıldı. Bu, Samanyolu’ndaki küresel bir kümede bulunan ilk kara delikti. O güne dek bir küresel kümede keşfedilen ilk yıldız kütlesel kara delik 2007’de tespit edildi, ancak küme Samanyolu’nun bir parçası değildi, fakat Başak Gökadaları Kümesi’nin en büyük üyelerinden biri olan eliptik gökada M49’a aitti.
M62, Charles Messier’in orijinal keşiflerinden biridir. Kuyruklu yıldız avcısı, kümeyi 7 Haziran 1771’de buldu, ancak katalog girişinin yapıldığı tarih olan 4 Haziran 1779’a kadar kesin pozisyonunu belirleyemedi. Messier şunları kaydetti:
“Akrep’te keşfedilen çok güzel bir bulutsu, küçük bir Comet’i andırıyor, merkezi parlak ve hafif bir parıltı ile çevrili. Pozisyonu, Akrep yıldızı Tau ile karşılaştırarak belirlendi. M. Messier, bu bulutsuya 7 Haziran 1771’de, yakın olduğu yeri belirlemeden çoktan görmüştü. 22 Mart 1781’de tekrar gördüm.”
William Herschel, 1785’te 20 metrelik bir teleskop kullanarak küresel kümeyi tek tek yıldızlara ayıran ilk kişiydi. M62’yi “oldukça parlak, yuvarlak, ortada çok kademeli olarak parlak, yaklaşık 4′ çapındaki teleskopla kolayca görülebilir. 240 ve güçlü bir dikkat ile yıldızları görüyorum. Connoiss’ın 3. minyatürü. [Messier 3]” (Notun İngilizcesi çevirirken aynen korunmuştur.)
Amiral William Henry Smyth kümeyi 1835 Temmuz’unda gözlemledi ve aşağıdaki tanımları yaptı:
“Yaratığın [Akrep] kuyruğunun kökünde ve Gökada [Samanyolu bandı]’nın bir önceki kısmında, ince, büyük, çözülebilir bir bulutsu. Bu, merkezdeki parıltıya kadar giden küçük yıldızların toplam kütlesinden oluşur; bu, kıyaslamayı nispeten kolay ve tatmin edici hale getirir; ve bu örnekte kuzeyine 5 derece olan komşusu 26 Ophiuchi’ye hedeflenmiştir: güneydoğudaki Antares’ten sadece 7 derece kadar uzaktadır. Bu, 1779’da tescil edildi ve Messier, “biraz kuyruklu yıldıza benzeyen, parlak bir bulutsuya benzeyen hafif bir bulutsu” olarak nitelendirdi. İlk açıklığa kavuşturan Sir William Herschel, onu M3’ün minyatürü olarak açıkladı ve ekledi, “Bu gözlemler sırasında kullanılan Newton yapısı 20 metrelik teleskopla, bu küme 734. sıradadır.” Beni kızdıran bu işleri daha iyi bilmesi gereken beyefendinin bunun için bir kuyruklu yıldız demiş olmasıdır.”
Gözlem Bilgileri
| Obje | Yıldız Kümesi |
| Tipi | Küresel |
| Takımyıldızı | Akrep |
| En İyi Gözlem Ayı | Temmuz |
| Neyle Gözlenir? | Dürbün |
| Sağ Açıklık | 17s 01d 12.60s |
| Dik Açıklık | -30°06’44.5” |
| Uzaklığı: | 22,200 ışık yılı (6,800 parsek) |
| Yaşı: | 11.78 milyar yıl |
| Yıldız Sayısı | 150,000 |
| Görünür Parlaklığı | +7.39 |
| Görünür Boyutu | 15′ |
| Çapı | 49 ışık yılı |
Teleskop ve Dürbünle Amatör Astronomi - Astrofotoğrafçılık 